Rozmnożenie plechowców cz. 2

Powstawanie zarodników. Zarodniki mogą powstawać dwojakim sposobem: albo wewnątrz przeznaczonych ku temu komórek (zarodnie, woreczki, blaszki), nazywają się wtedy wewnętrzne, lub też na powierzchni komórek albo nici — i są zewnętrzne.

Formę przejściową pomiędzy bezpłciowymi zarodnikami a jajem właściwym spotykamy u niektórych wodorostów; protoplazma komórek specjalnych dzieli się tu na bardzo liczne części, zaopatrzone w rzęsy. Te małe pływki dimrzęsowe wydobywają się z komórki macierzystej i pływają w otaczającej cieczy.

Pływki takie nie kiełkują wprost, lecz łączą się poprzednio po dwie, tworząc pływki czterorzęsowe, które po otoczeniu się błoną wyrastają w nową nić wodorostu. Można więc pływki czterorzęsowe uważać za jaja, których gamety nie wyróżniczkowały się morfologicznie.

ściąganie długów poznań

Inne wodorosty, jak trzęsidło (Nosłoc), lub bakterye, rozpadają się na pojedyncze komórki, które stają się zarodnikami. Takie powstawanie zarodników jest oczywiście najprostsze.

Wiemy już, jak tworzą się zarodniki u grzybów pleśniowych (Mucor mucedo). Inne grzyby tworzą swoje w osobnych komórkach, wydętych na kształ buławy, zwanych woreczkami, do takich należą workowiec, smardz, trufel. W reszcie w znacznej gromadzie podstawczaców, do których należą najbardziej pospolite grzyby, zarodniki powstają na osobnych komórkach, zwanych podstawkami.

ściąganie długów poznań