Łodyga cz. 2

Gdy po 24 godzinach zdejmiemy papier z walca, zakreślona na nim krzywa daje dokładne pojęcie o postępie wzrostu Wzrost zmienia prędkość swoją: wolny z początku, staje się coraz szybszym, a osiągnąwszy prędkość największą, zwalnia się stopniowo aż do zupełnego zatrzymania. Światło wstrzymuje wzrost roślin, ciemność przyśpiesza go. Łodyga wyki, która w dzień przyrasta o 0,016, podwaja prędkość swoją w ciemności; niemniej ciekawe są wyniki działań różnobarwnych promieni, temperatury, wilgoci i t. d. na prędkość wzrostu 2).

oszczędne samochody RC i motoryzacja

Łodyga może zostać nierozgałęzioną, jak u drzewiastych paprotników i palm; najczęściej jednak wydaje konary i gałęzie. Niekiedy rozgałęzienie bywa tylko końcowe wskutek rozdzielenia tkanki twórczej pierwotnej (widłaki i niektóre inne bezkwiatowe), częściej bywa boczne i wytworzone przez tkanki twórcze nowe na bocznych stronach łodygi (jawnokwiatowe). Gdy główna oś wzrasta bardzo prędko, wyprzedzając osie boczne, rozgałęzienie takie nazywa się gronowym (sosna, świerk, araukaria); jeśli przeciwnie osie boczne rozrastają się więcej od środkowej, otrzymuje się rozgałęzienie wierzchołkowe (lipa, dąb, jabłoń).

Na przekroju poprzecznym rozróżniamy w łodydze, jak i w korzeniu, dwie części: walec środkowy, zawierający przyrządy przewodzące, i walec korowy, którego miąższ obfituje w ziarnka chlorofilowe.

Na zewnątrz ten ostatni ograniczony jest prawdziwym naskórkiem — warstwą komórek, których ścianki zewnętrzne są kutynizowane i oporne przez to na czynniki zewnętrzne.

oszczędne samochody RC i motoryzacja