Tkanki cz. 5

Tkanki okrywające

Tkanki te zasługują na szczególną uwagę; ochraniają one roślinę od wysychania i służą jej za tarczę. Naskórek z wioskami lub bez nich jest na powierzchni kutynizowany, tworząc naskórek. W niem się znajdują otworki (szparki), przez które powietrze może się dostawać do wnętrza tkanek. Często pokryty bywa wydzieliną woskową (Eucalyptus, Iris, Ceroxylon z Peru), która zwiększa jego własności ochronne.

Obok szparek istnieją w naskórku (roślin wodnych) osobne szczeliny, przez które wysącza się woda (szparki ivodne).

Gdy naskórek przestaje wzrastać wytwarza się pod nim tkanka korkowa, której czworoboczne komórki stykają się szczelnie z sobą, nie zostawiając żadnych przerw. Korek wytwarza się czynnością osobnej tkanki twórczej (phellogen) w częściach rośliny, przeznaczonych do długiego życia; nie tworzy się w roślinach krótkotrwałych.

odpady poznań

Każda następna warstwa korka dodaje się od środka do poprzedniej, układając się współśrodkowo, tak, że niebawem zewnętrzne warstwy zostają odosobnione od reszty rośliny i nie otrzymują żadnego pożywienia.

W taki sposób zamierają warstwy kory roślinnej, opadające corocznie, i tworzą się zmarszczki i brózdy na korze sosen i dębów. Ka młodych gałązkach tworzą się w warstwie korkowej przerwy, wznoszące się w postaci kraterów, tzw. grudki.

Korzenie nie posiadają naskórka we właściwym znaczeniu; otaczające je z powierzchni komórki rozwijają długie włoski chłonne (włośniki), które możemy zaliczyć do tkanek przewodniczących, gdyż ciągną one z gruntu rozpuszczone w wodzie pożywienie. Włośniki te są jednokomórkowe, ich ścianki błonnikowe, nie kutynizowane (jak u naskórka), a rola fizyologiczna bardzo ważna.

odpady poznań

To Cię zainteresuje:

– Budowa saun Poznań
– audyt bezpieczeństwa gliwice