Ruchy liści i kwiatów cz. 4

Żywolist muchołówka (Dionea muscipula) pozbawiona jest ruchów sennych; posiada niemniej wielką draźliwość. Jest to najbardziej znany przykład roślin mięsożernych.

U tej rośliny, przy dotknięciu owada, zbliżają się raptownie obie połowy blaszki liściowej, stykając się górną powierzchnią, i zostają w tern położeniu, dopóki trwa ruch pojmanego owada. Dawniej jeszcze Ellis i Curtis przypuszczali, że roślina żywi się schwytanymi owadami; zdanie to, od dawna porzucone, odnowili Darwin i Hooker.

Obserwowano zjawiska podobne u rosiczki, saracenii, dzbanusznika (Nepentlies), pływacza (Utriculario) i innych. Owady, pojmane przez te rośliny, ulegają działaniu cieczy, wydzielanej z osobnych gruczołów, która ma działać na nie tak, jak sok żołądkowy na pokarmy.

Duval-Jouve wykazał, że gruczoły tego rodzaju znajdują się i na innych częściach roślin zwanych mięsożernymi; z drugiej strony, niektórzy badacze zaprzeczają im zdolności wchłaniania rozpuszczonych substancji.

Położyliśmy kawałeczki mięsa do dzbanuszków Nepentusa, ażeby się przekonać o domniemanej mięsożerności roślin,  powiada Cauvet. Po upływie czterech łub pięciu dni mięso było zgniłe i dawało odrażającą woń.